Dofinansowano ze środków budżetu państwa
Widok zawartości stron
Widok zawartości stron
Widok zawartości stron
Widok zawartości stron
Edycja naukowa dzieł poetyckich Blozjusza Emiliusza Drakoncjusza i pomniejszych autorów z jego kręgu: przekład i opracowanie.
Konkurs 9, Moduł: Uniwersalia 2.2; 0223/NPRH9/H22/88/2021
Na twórczość poetycką Drakoncjusza składają się dzieła o tematyce tak chrześcijańskiej, jak świeckiej, inspirowanej tradycją i mitologią klasyczną. Wśród tych pierwszych największy i najważniejszy utwór, Pochwały Boga, to poemat laudacyjny, a Zadośćuczynienie — rodzaj elegii przebłagalno-lamentacyjnej pisanej w więzieniu do króla wandalskiego, Guntamunda. Natomiast grupę utworów 'świeckich' stanowią miniaturowe eposy mitologiczne, dwa epitalamia oraz wierszowane przemówienia. Carmina christiana skomponował Drakoncjusz w szczególnej dla siebie sytuacji, jako afrykański Rzymianin-katolik prześladowany przez władcę-Wandala i arianina, dlatego stanowią one niezwykłe świadectwo literackie i duchowe. To poezja wysokiej próby będąca zarazem głosem w dyskusji teologicznej, swoistym credo autora. Jednak również, carmina profana są pełne wirtuozerii formalnej, subtelnych aluzji i gry słowem — zwłaszcza terminologią prawniczą, świetnie znaną poecie, z zawodu sędziemu prokonsularnemu w Kartaginie. Mit, w ujęciu Drakoncjusza, staje się metaforą współczesności, co więcej, poddany zostaje ocenie moralnej, która de facto zamienia się w ocenę standardów etycznych cywilizacji klasycznej. Sam zaś poeta przemawia do nas niczym świadek swojego czasu: schyłku antyku, gdy świat rzymski spotyka się z barbarzyńskim. Chociaż Drakoncjusz uznawany jest przez badaczy literatury późnego antyku za jednego z najważniejszych poetów łacińskich tej epoki, u nas pozostaje właściwie nieznany, z uwagi na brak całościowego przekładu niedostępny szerszym kręgom polskiej humanistyki.
Dofinansowanie: 139.355,00 zł
Całkowita wartość: 139.355,00 zł
Data podpisania umowy: 2.6.2022